الجمعة، 18 يناير 2013

انثريني مزن يجري مع سحآبك



اكتبيني شعر واطويني بكتآبك 
علميني كيف أنا ألحق سرآبك .. 
خبّريني .. كيف أعيش أنا بغيآبك 
انثريني مزن يجري مع سحآبك 
واوصفيني وقولي إني خيـر شآعر 
وانا بكتب لك بشعري . 
أجمل واروع مشآعر .. 
ولك بسآفر .. فيـك بتغرب . . 
وأهآجر .. فيك بتهرّب .. 
أنا منك وفيــك .. 
وبعد ما فيني تخطي يا أصيلـه .. 
كل حروفك .. 
إتركيني .. فيك أتغزّل وأكتب .. 
بك حروفي .. 
ولا تشوفي .. 
كل ما اكتب بشعري .. 
لين يكمل .. 
لأجل يصبح .. 
في عيونك .. 
أجمل واجمل ..
وأجمــل .. 
وامنعيني .. 
لا بغيت أوقف وأوقّــّف بالكتآبــه .. 
قولي ... جتني .. ضيقه .. أو جتني كآبــه .. 
لآجل أكمل الكتآبه لك واظل اكتب قصيدي .. 
وانتي قدآمي تكوني جآلسه .. 
بين شريآني ووريــدي .. 
بين إيدي .. وإيدي ... 
يعني وسط حضني .. 
لملمت إيديني كلك وسط حضني .. 
ولا بودي لحظه عنّي ... 
تبعدي وتروحي منّي .. 
ودي تبقي مثل منتي .. 
سآكنه بأعمآق حضني .. 
ولا تحركتي .. 
تكوني .. بين حد شفآتي .. 
لين أطرآف إذني .. 
تذوبيني .. وتذوبيني .. 
وتشعليني .. نآر .. 
واللهفه جمـر .. 
تحرقيني .. نآر .. 
واكره البحر .. 
تعجبيني وأغـآر .. 
من كل البشـر . . 
وتآخذين إيديني بإيدينك وأظل .. 
كآنني صآير من اللهفه طفـل .. 
يحتريك لك تضميـه بجنون .. 
ووقت ما تضميني بتحوّل رجل .. 
وليّه آخذ كلـك لصدري الحنون .. 
تنآمي فيه .. 
يوم البشـر .. 
بالليل بآقي يسهرون

ليست هناك تعليقات: